skip to main |
skip to sidebar
ต่อเนื่องด้วยตอนที่แล้วก็กลับมานั่งผูกเชือกกับเสาต่อ มันยังเหลืออีกข้างนึง นั่งผูกไปก็หงุดหงิดไปในอารมณ์ คิดถึงอากาศเย็นๆที่บ้านตากอากาศที่เทือกเขาแอลป์เหลือเกิน ไม่น่าขายไปซื้อเกาะที่มัลดีฟเลยผูกไปได้ครึ่ง ใกล้จะฟินนาเล่และ มีหมาตัวนึงเห้ย หน้ามึนๆ แหลมๆ เรียวๆ ร้ายๆ (คาดว่าเป็นหมามาจากเชียงใหม่เพราะเจ้าของมันอยู่หลังออฟฟิศ เพิ่งย้ายมาจากเชียงใหม่ เห็นทะเบียนรถอยู่) มันเดินมาแล้วก็หยุดมายืนดู กูผูกเชือก ทำหน้าแบบงงๆนี่มันวันห่าอารายเนี่ย มีคนมามองยังไม่พอ นี่มีหมามามองหน้าอีก กูยิ่งอารมณ์ไม่ดีอยู่ เด้วปั๊ดกระโดดกัดไข่หลุดเลย ไอสาดดด ไอหน้าหมา กุก็ผูกไป หมามันก็มองไป มันเดินเข้ามาดมตามชาติหมาของมัน ดมตัวกู สักพักมีเลื้อยก้มไปดมตูด (อ้าง!!!!เล่นเอากูแอบเคลิ้มไปพักนึง) แล้วมันก็ดมเสา ดมป้าย ดมอยู่น่นแหละ ก็เลยหันไปด่ามัน "อารายมึ้ง อารายมึง มึงจะดมอารายนักหนาเนี่ยก่ะ คนน่ะบ่ใช่ยาหม่องจะได้ดมแล้วชื่นอกชื่นใจ่ ดมหยั่งอยู่นั่นแหละ ยังบ่ถึงเดือนสิบสองเลยดมจัง ไอจ๊าดง่าววว(ด่าเป็นภาษาเหนือด้วยกัวมันไม่เข้าใจ) ไป ชิ่วๆมันก็ไม่ไปเห้ย ก็เพิ่งรู้ว่าหมานี่มันก็หน้าด้านเหมืนกัน ไล่ไม่ไป เออ มึงไม่ไปก็ไม่ไป กูก็ไม่ไปเหมือนกัน อยากมองๆไป อยากดมๆไป เอาให้หนำใจมึงเลย นั่งผูกเชือกไป ก็อนาถตัวเองไป ท่านผู้อ่านโปรดคิดภาพตาม คนนึงก็นั่งผูกเชือกไป โดยมีหมาอีกตัวก็มานอนดมตูดอยู่ สวยงามมาก ภาพแอ๊บแต่กมาก นามธรรมสุดๆ เป็นภาพที่ดูดีมาก ถ้าถ่ายไปประกวดนี่ได้รางวัลพูลิเซอร์แน่นอน คนผ่านไปผ่านมาก็มอง ว่าทำอารายของมึง กูอยากจะบอกว่ากูไม่ได้ทำอาราย กูแค่ผูกเชือก แต่ไอหมาเหี้ยนี่อารายของมันเนี่ย เจ้าของมันอยู่ไหน เอามันไปที กูก็ไม่เคยไปขี้รดหลังคาบ้านน้องเขยมึง กระดูกไก่กูกินเหลือกูก็เอามาโยนให้มึงกิน ทำไมมึงต้องมาตอบแทนบุญคุณกูด้วยวิธีนี้ กูอายจะแย่แล้วเหมือนมันรู้เห้ย มันเดินไปและ เยส การแผ่เมตตาได้ผล มันวิ่งกลับบ้านมันแล้ววิ่งไปทางหลังออฟฟิศแล้วดีใจ กูผูกเสร็จพอดีเลย ได้ไปทำอย่างอื่น มัดเงื่อนสุดท้ายด้วยความดีใจ ดึงเชือกมัดอย่างบรรจง ป้าบบบบผึง!!! พ่อมึงตาย เชือกเสือกขาดอีก ไอเฟรี้ย อีเชือกใจเสาะ ไอใจปลาสิว ไอกระหม่อมบาง ดึงแรงหน่อยเสือกขาด ไม่เป็นไร แก้นิดหน่อย ผูกใหม่ได้ ใจเย็นๆ หล่อขั้นเทพอย่างเราทำได้อยู่แล้ว แก้ๆๆๆๆๆ พันใหม่ กำลังแก้อยู่เหตุการณืไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น ไอหมาชั่วแม่งวิ่งมาแล้ว คราวนี้ไม่มาตัวเดียว ไม่รู้มันไปคุยชักชวนกันยังไง มันพาเพื่อนมาด้วย อารายเนี่ย ถึงกูหน้าเหมือนดารา แต่มึงจะมาทำอารายกันเยอะแยะ ตัวเดียวกูก็แย่แล้ว ไอชาติหมา ไอเก๋าเจ๊ง พอมันมา มันกับเพื่อนก็มาหยุดตรงหน้าแบ่งหน้าที่กันอย่างดี เพื่อนมันยืนดู มันมาแนวเดิมมัน มันดม แหน่ ไอสาดดด ตัวนึงดูต้นทาง อีกตัวนึงดม ชาติที่แล้วต้องเป็นหมาตำรวจแน่ๆ มีวางแผนๆดมสักพัก มันก็หันดมเสา ทำหน้าเครียดๆ กูก็เอะใจ ท่าคุ้นๆ ดมแบบนี้ นี่มันดมแบบปวดฉี่นี่หว่า เลยหันไปด่ามัน "ไอจ๊าดง่าววว อย่าเสือกฉะ.........."ไม่ทันขาดคำ แม่งยกขาปล่อยพรวดดดดดดด ไอเหี้ย เหี้ยแล้ว เจี้ยวห่างหน้าไม่ถึงเมตร ขอบรรยายให้เห็นภาพแบบเรื่องจิงผ่านจอ วิต่อวิ นาทีต่อนาที เยี่ยวจิง หมาจิง ไม่มีสลิง ไม่มีแสตนด์อินต่อตอนหน้า นะไอหมาเหี้ยยยยยยยยย
เรื่องมีอยู่ว่า วันนี้แม่งโคตรร้อน ตื่นลงมาทำงานนั่งในห้องแอร์แม่งยังร้อนอยู่เลย อารายกันนักกกกก
แสนเซงเลยไม่ไปไหนเลยน่าเบื่อ แต่กูก็ต้องออกจนได้ เพราะว่าาาาา
ช่างเค้าเอาป้ายที่สั่งมาส่งให้เมื่อวาน แล้วเนื่องด้วยเค้าเป็นผู้ชายตัวเล็กๆนั่งน่ารักๆในออฟฟิศคนเดียว เลยโดนน้องๆผู้หญิงทั้งสามคนบอกให้เอาป้ายไปผูกกับเสาหน้าออฟฟิศ พูดยังงี้ขึ้นเลยกูผู้จัดการนะเห้ย ทำอย่างเนี๊ยะมันเข้าค่ายคอมมิวนิสต์ชัดๆ (ง่าาาาา) ลูกน้องมาสั่งให้ทำงานมีที่ไหน จะยอมให้ใช้กันง่ายๆได้ไง ไม่เอา ไม่ทำกูไม่ใช่พนักงานนะเว้ยเรื่องอารายต้องทำ แล้วกูก็ลุกเลย โมโหขึ้นไปมองหน้าน้องๆ แล้วถามเลยเสียงอย่างห้าว ว่า "ก้อยจ๋า!!! เชือกอยู่ไหน บอกมาเด้วเอาไปผูกให้"
น้องก็บอกว่า "อยู่ในเก๊ะในห้อง เดินเข้าไปหาเอาเองนะ"
"ค้าบ เก๊ะในห้องนะค้าบ" เดินเข้าไปหา หาไม่เจอ ออกมาถาม "เก๊ะอันไหนงะ มันมีสามเก๊ะ"
น้องโวย "ผู้จัดการอาราย แค่เชือกก็หาไม่เจอ ทำงานอยู่นะเนี่ย" แล้วก็เดินไปหยิบมาให้
กูยืนนำ้ตาคลอเบ้าเลย คิดถึงแม่ แม่จะรู้มั้ยลูกโดนเค้ารังแกอยู่ที่เพชร โลกภายนอกนี้มันโหดร้ายนัก โฮฮฮฮ แม่จ๋าาาาาา
ได้เชือกเสร็จก็จะออกไปผูก แต่แดดมันร้อน ก็เลยขอผูกเย็นๆได้มั้ยแดดมันฮ้อนนนนนน
น้องก็บอก เย็นต้องผูกนะ ไว้ข้างในมันไม่มีคนเห็นเสียของ กูก็ ค้าบไปเหมือนเดิม
แต่เมื่อวานเย็นก็อู้ไม่ผูกเหมือนเดิม วันนี้ก็เลยต้องผูก เฮ้อออออ!!!!
พอเย็นนี้เลิกงาน น้องก็กำลังจะกลับ ก็หันมาบอก ไหนบอกจะผูกป้ายไง
เรา "ให้น้องที่เรียน คนอื่น มันผูกได้มั้ย!!! วันนี้มันร้อนง่า ให้น้องมาช่วยผูกก็ได้"
น้อง " ไหน เมื่อวานบอกจะทำไง เมื่อวานเย็นก็ไม่ทำ ทำเลย"
เรา " แต่ เฟามัดไม่ค่อยเก่งนะ ให้คนอื่..............."
น้อง "มึงนั้นแหละ"
เรา "ค้าบ"
ชิทำก็ได้วะ เด้วมึงจะรู้ ว่ากูเรียนลุกเสือสามัญมา กูได้อะไรมามากกว่า "ต๋งม่งเหมียวขื่อ" คนอย่างกูก็ผูกเงื่อนเป็นนะเว้ย เรียนมาตั้งแต่เด็ก รวมๆก็แปดปี เรียนมาเป็นสิบเงื่อน ทำได้สองเงื่อน จำได้หนึ่งเงื่อน คือ เงื่อนตะกุดเบ็ด (ใช่ชื่อนี่ป่าวหว่า) ส่วนอีกเงื่อน อันนี้ไม่ต้องสอน เงื่อนตายเป็นแต่เด็ก ส่วนเงื่อนอันอื่นพยายามผูกแล้วแต่ไม่ว่ากูผูกยังไงสุดท้ายมันกูออกมาเป็นเงื่อนตายอยู่ดี จนอาจารย์พละที่สอนลูกเสือด่าเป็นคำคมที่จำมาจนวันนี้ถึงกับเอามาดำเนินชีวิตเลยทีเดียว
"พวกมึงนี่มันผูกเงื่อนกันจนเงี่ยนก็ยังไม่ได้เงื่อน"
บ่ะคมมากๆ!!! ผูกเงื่อนนี่มันต้องเงี่ยนด้วยเหรอว้า กูเพิ่งรู้ แล้วก็ไม่บอกต้องแต่แรกสอนเด็กไม่ได้เรื่องเลย อาจารย์สมัยนั้น บอกซะต้องแต่แรกกูก็ทำได้นานแล้ว เรื่องแบนี้กูถนัด
ว่าแล้วก็เปลี่ยนชุด เสื้อยืด เกงบอล ชุดเก่งของผม ออกไปนั่งผูกเงื่อนแบบเงี่ยนๆตามคำสอนของอาจารย์อยู่หน้าออฟฟิศ ร้อนชิบ เชือกแม่งก็เส้นกะปิ๊ดนึง จะพันรอบสองรอบก็กัวไม่อยู่ต้องพันหลายๆรอบ พันไปพันมา กำลังจะเสร็จ ดึงป้าบ เชือกเสือกขาดอีก ขอบคุณมาก!!! น้องมันก็ยืนมอง ด้วยสายตาแบบ โอย ประมานว่า ผูกเชือกแค่นี้ทำไงให้ขาด มึงนี่มันไม่ได้เรื่อง อ้าว กูดูเป็นผู้ชายไม่ได้เรื่อง ความผิดของกูซะงั้น ก็เชือกมันบางอย่างกับสายจีสติง เกี่ยวหน่อยก็ขาดแล้วเจ๊ ผมไม่ผิดนะ แล้วน้องก็เดินไปสตาร์ทรถกลับบ้าน ทิ้งกูอยู่คนเดียว เออกูขอโทษ กูผิด กูมันมีดีแค่หน้าตา
คนขี่รถผ่านไปผ่านมาก็มอง กูก็นั่งผูกงกๆ ผูกก็ไม่ค่อยเป็น ผูกไปซักพักช่างแอร์ที่มาซ่อมแอร์ที่ออฟฟิศเดินผ่านหน้าไป เดินเข้าไปหาน้องได้ยินเค้าถาม ผู้จัดการอยู่มั้ยคับ มาเก็บตังค่าซ่อมแอร์ น้องก็ชี้มาที่กู
ช่างแอร์ก็หันมามอง ทำหน้าประมานนี่เหรอ ผู้จัดการ!!!!
เออ กูนี่แหละ ผู้จัดการ มึงนึกว่ากูเป็นคนผสมพันธุ์เก้งหม้อเหรอไง ทำหน้าตาทำตา สาดดดเอ้ย กูเพิ่งโดนป้าร้านก๋วยเตี๋ยวข้างๆ ถามว่าเป็นคนเฝ้าตึกเหรอ ยังเสีย self ไม่หาย มึงยังมามองกูอีก
ว่าแล้วก็เดินไปเอาเงินมาให้มัน "ขอบคุณนะคับพี่ที่มาซ่อมให้ มีปัญหาอะไรโทไปบอกได้ใช่มั้ยคับ ขอบคุนค้าบ" พูดกับมันดีๆหน่อยหน้าแม่งโหด เด้วมันนึกว่าไม่พอใจ กูจะซวย (ว่าแต่คนเพชรนี่หน้าจะรีบแก่ไปไหน กูนึกว่านี่เมืองดีหมัก หน้าแม่งแก่กันจิงๆ)
กับมานั่งที่เดิม ที่ๆเราคุ้นเคยยย ว่าแล้วก็ผูกเชือกต่อ เพิ่งเสร็จไปข้างเดียว เหลืออีกข้างนึง เห้อเหนื่อยยยย เด้วมาเล่าต่อ เออ บางคนอาจจะงง รูปภาพมันเกี่ยวอารายกับเรื่องนี้
มันเกี่ยวอยู่แล้ว ไม่ใช่อยู่ดีๆเอามาลงแบบไก่กา
ไปหาเอาเอง
เดือนหน้าจะได้ไปเที่ยว แล้ว ชีวิตจะสนุกมากมาย ไปกันทุกอาทิตย์เลย อย่างมันแน่นอนเริ่มจากวันที่ 31-1 จะไปงานบวชที่สุรินทร์ เนื่องด้วยน้องชายทั้งแท่งจะบวชทั้งคน แต่ทั้งบ้านไม่มีใครคิดจะไปเลยเพราะติดต้องทำงานกัน ภาระทั้งหมดเลยตกอยู่ที่ผมโดยปริยาย (พูดเหมือนไม่อยากไป) ว่าแล้วก็จะไปดูสาวสุรินทร์ซักหน่อย ว่าแหล่มขนาดมั้ย แต่ขี้เกียจขับรถจิงๆเลย ต่อด้วยวันที่ 6-7 จะไปแก่งกระจานกับน้องๆที่เรียนพิเศษ ไปเที่ยวฉลองจบ ม.6 กัน ดูเด็กมาก ไปยังไงยังไม่รู้เลย แต่จะไปให้ได้ ร้อนๆอย่างนี้ต้องไปโดดน้ำเขื่อนซักหน่อย ช่วงนี้จระเข้วางไข่ด้วย กำลังดุเลย แหม!!!! จระเข้จะลากลงน้ำมั้ยเนี่ย ทุกวันนี้กูก็เป็นลูกจระเข้อยู่แล้ว (แถวบ้านเรียก ตัวเหี้ย)
หยุดสงกรานต์ไปไหนดีนี่ยังไม่ได้กำหนด แต่น่าจะมีบ้างแหละ ใครสนใจว่างๆไม่มีเพื่อนชวนเค้าก็ได้น้า อยู่บ้านทั้งเหงาทั้งร้อน แต่ไม่ไปเล่นสงกรานต์นะ ผิวเสีย แต่ถ้าไปเที่ยวก็จัดมาซักกระเบื้องก็ได้ ให้หายเบื่อ
และวันที่ 25-26 จะไประยองกับเพื่อนๆที่เอก (หลังจากที่พยายามใช้อำนาจมืดกดดันให้เปลี่ยนจากศรีราชามาได้) มันส์แหละมึง ทริปนี้ ตังมีไม่มีไม่รู้รู้แต่ว่าอยากไป กูจะไปกินเหล้า เมาเคล้าเสียงคลื่นและยุงทะเล ไปดำน้ำด้วยกูอยากดำ ใครไม่ไปโป้ง!!! ใครอยากไปบอกที่ยังไม่เต็ม ขาดอีกสองสามที อยากไปจัดมาได้นะเพื่อนๆ